اختلالات روانی

یک وضعیت روانی با توهم، هذیان، اختلال در تفکر یا تغییرات شدید رفتاری (برای مثال، غفلت از خود یا روان گسیختگی کاتاتونیک[1]) مشخص می شود. روان پریشی وضعیتی است که ممکن است در بسیاری از اختلالات روانی از جمله شیدایی، افسردگی و بسیاری از اختلالات سوء مصرف مواد دیده شود. مشاهده روان پریشی مخصوصا در افرادی که از اختلال روانی مزمن رنج نمی برند یا کسی که هیچ اپیزود قبلی نداشته است، یک فوریت روانی را نشان می دهد.

اختلال روانی حاد و گذرا

اختلال روانی حاد و گذرا با شروع سریع علائم روان پریشی و دوره نسبتا کوتاه (≥3 ماه) قابل تشخیص است. با توجه به ارتباط شناخته شده بین استرس و اختلال روانی حاد و گذرا، جای تعجب ندارد که این قبیل اختلالات در رابطه با استرس سفر دیده شوند. تصور می شود جدایی ناشی از سفرهایی با مسافت طولانی، سوء مصرف مواد، خوردن نامنظم غذا و کمبود مایعات و بی خوابی ممکن است در این پدیده نقش داشته باشند. از طرف دیگر، عوامل فردی و فرهنگی نیز ممکن است از دید سبب شناسی اهمیت داشته باشند. برخی از نمودهای روان پریشی ممکن است با مکانهای برجسته تاریخی، هنری و مذهبی ارتباط داشته باشند. ممکن است مسافر در مکانهای زیارتی مثل مکه، اورشلیم و سانتیاگو دی کامپوستلا علاوه بر بسیاری از مکان های مذهبی در هند دچار روان گسستگی شود. در بسیاری از موارد گزارش شده از این مکانها و مکانهای خاص دیگر، حالت روان پریشی به سرعت بروز یافته و هیچ سابقه قبلی از این مشکلات برای مسافر وجود نداشته است و علائم به سرعت رفع و درمان می شوند. هرچند، باید قبول کنیم که برخی از افراد که در برخی از شرایط خاص دچار روان پریشی می شوند ممکن است شاهد تشدید روان پریشی یا عود روان پریشی قبلی مثل اسکیزوفرنی باشند.

درمان به تشخیص دقیق بیماری بستگی دارد. از آنجایی که وضعیت روان پریشی ممکن است در نتیجه اختلالات خلقی، سوء مصرف مواد مخدر (برای مثال داروهای روان گردان)، اسکیزوفرنی و شرایط عمومی پزشکی (برای مثال مالاریای مغزی) یا داروها (برای مثال مفلوکین) بروز کند، این شرایط باید در تشخیص های افتراقی بررسی شوند. باید توجه زیادی به خطر خشونت یا خودکشی شود. اگر بستری کردن یا ارجاع به یک متخصص امکان پذیر نباشد، پزشک باید از یک مکان امن و محصور استفاده کند که امکان نظارت مستمر بر بیمار وجود داشته باشد.

[1] catatonia