نام علمیدوز درمانیبارداریشیردهیکودکانمنع مصرفتوصیه ها
آرتمتر-لومفانترین (داروهای ترکیبی)

یک دوره مصرف سه روزه از مجموع 6 دوز در ساعتهای 0، 8، 24، 36، 48 و 60 ساعت

14-5 کیلوگرم: 1 قرص (20 mg آرتمتر به علاوه 120 mg لومفانترین) برای هر دوز

24-15 کیلوگرم: دو قرص برای هر دوز

34-25 کیلوگرم: 3 قرص برای هر دوز

بالاتر از 34 کیلوگرم: 4 قرص برای هر دوز

داده های محدود برای سه ماهه اولبی خطرکلا بی خطر برای کودکان 5 ˂ کیلوگرم، اما داده ها محدودند.حساسیت بالا به آرتمتر و/یا لومفانترین

باید با غذاهای چرب مصرف شود تا جذب آنها بهتر شود. 

فرمول طعم دار پخش شونده آن اکنون در بازار وجود دارد و مصرف آنها در کودکان در حال افزایش است.

قرصهای ترکیبی آتوواکون-پروگوانیل

یک دوز روزانه برای سه روز متوالی

8-5 کیلوگرم: دو قرص برای کودکان روزانه (با 62/5 mg آتوواکون به علاوه 25 mg پروگوانیل برای هر قرص)

10-9 کیلوگرم: سه قرص کودکان روزانه

20-11 کیلوگرم: 1 قرص بزرگسال (250 mg آتوواکون به علاوه 100 mg پروگوانیل روزانه)

30-21 کیلوگرم: 2 قرص بزرگسال روزانه

40-31 کیلوگرم: 3 قرص بزرگسال روزانه

> 40 kg: چهار قرص بزرگسال (یک گرم آتوواکون به علاوه 400 mg پروگوانیل)

بی خطربی خطربی خطرحساسیت بالا به کلروکین؛ سابقه تشنج؛ پسوریازیس

استفاده فقط برای مالاریای ویواکس و اووال، مالاریا و ناولسی

مصرف همزمان با کلروکین ممکن است پاسخ آنتی بادی به واکسن هاری زیر پوستی سلول دیپلوییدی را کاهش دهد.

کلیندامایسینزیر 60 kg: پنج mg پایه/kg چهار بار در روز به مدت 5 روزبی خطربی خطربی خطرحساسیت بالا به کلیندامایسین یا لینکومایسین؛ سابقه بیماریهای معده روده ای، مخصوصا کولیت؛ اختلالات کبدی یا کلیوی شدیداستفاده ترکیبی با کینین در مناطقی که مقاومت به کینین دیده شده است
دهیدرو-آرتمسینین-پیپراکویین

یک دوز روزانه برای سه روز متوالی

دوز هدف= 4 mg/kg در روز دهیدروآرتمسینین و 18 mg/kg در روز پیپراکین

بزرگسالان > 50 kg: سه قرص روزانه برای سه روز

داده های محدود برای سه ماهه اولبی خطر بی خطر برای کودکان ≥ 5 kgحساسیت بالا به دهیدروآرتمسینین و/یا پیپراکین 
داکسی سایکلین

بزرگسالان > 50 kg: هشتصد mg در طی 7 روز، به صورت 2 قرص (100 mg سالت هر کدام) با دوازده ساعت فاصله در روز 1، پس از آن 1 قرص روزانه برای 6 روز

کودکان هشت سال و بالاتر: 35-25kg: نصف قرص برای هر دوز

50-36kg: سه چهارم قرص برای هر دوز

> 50kg: یک قرص برای هر دوز

منع مصرف داردمنع مصرف داردمنع مصرف برای کودکان زیر 8 سالحساسیت بالا به تتراسایکلین؛ نارسایی کبدیبه صورت ترکیبی با کینین در مناطقی که مقاومت به کینین مشاهده شده است.
مفلوکین25 mg پایه/kg به صورت دوز جداگانهsplit dose  (15 mg/ kgبه علاوه 10 mg/ kg شش تا بیست و چهار ساعت جداگانه)تولیدکننده به دلیل کمبود اطلاعات در مورد سه ماهه اول توصیه نکرده است.بی خطرکاملا بی خطر برای کودکان <  5kg، اما داده ها محدودندحساسیت بالا به مفلوکین؛ اثرات روانی (از جمله افسردگی) یا اختلالات تشنجی؛ سابقه بیماری عصبی روانی شدید؛ درمان همزمان با هالوفانترین؛ درمان با مفلوکین در 4 هفته قبلمفلوکین به همراه آرتسونات به عنوان درمان دارویی ترکیبی بر پایه آرتمسینین (ACT) مصرف می شود. در عرض 12 ساعت پس از آخرین دوز کینین، مفلوکین داده نشود. مفلوکین و داروهای مشابه (مانند کینین و کیندین کلروکین) باید تنها تحت نظارت دقیق پزشکی همراه هم مصرف شوند به دلیل سمیت قلبی افزوده و افزایش خطر تشنج؛ تجویز همزمان مفلوکین به همراه داروهای ضد آریتمی، داروهای مسدود کننده (گیرنده) بتا آدرنرژیک، مسدود کننده های کانال کلسیم و فنوتیازین ممکن است به طولانی شدن فاصله QTc کمک کند. آمپی سیلین، تتراسایکلین و متوکلوپرامید ممکن است سطح مفلوکین را در خون بالا ببرند. مفلوکین در ایالات متحده به عنوان داروی درمانی برای تمام سه ماهه های بارداری توصیه می شود.
پرماکین

0/25mg پایه/kg با همراه غذا یک بار در روز به مدت 14 روز

در اقیانوسیه و آسیای جنوب شرقی این دوز باید 0/5 mg پایه/kg باشد.

منع مصرف دارد.منع مصرف برای مادارانی دارد که به نوزادان زیر 6 ماه شیر می دهندمنع مصرف برای زیر شش ماهکمبود G6PD؛ آرتروز روماتیسمی فعال، لوپوس اریتماتوس؛ شرایط که امکان بیماری گرانولوسیتوپنی را فراهم می کنند؛ استفاده همزمان با داروهایی که ممکن است محرک اختلالات خونی باشند.به عنوان درمان ضد عود برای عفونتهای p.vivax و p.ovale استفاده می شود. 
کینین8 mg پایه/kg سه بار در روز به مدت 7 روزبی خطربی خطربی خطرحساسیت بالا به کینین یا کینیدین؛ وزوز گوش؛ التهاب عصب بینایی؛ همولیز؛ میاستنی گراویس[1]. کسانی که دچار فیبریلاسیون دهلیزی هستند با نقصهای هدایت قلبی یا بلوک قلبی باید با دقت مصرف کنند. کینین ممکن است تاثیر داروهای سرکوب کننده قلبی[2] را افزایش دهد. برای کسانی که داروهای بتا بلاکر، دیگوکسین، مسدود کننده های کانال کلسیم و غیره مصرف می کنند با احتیاط مصرف شود.

در مناطقی که مقاومت به کینین مشاهده شده است، به صورتی ترکیبی با داکسی سایکلین، تتراسایکلین یا کلیندامایسین داده شود. 

کینین ممکن است محرک هیپوگلیسمی باشد، مخصوصا در کودکان (دچار سوء تغذیه)، زنان باردار و بیمارانی شود که بیماری حاد دارند.

 

[1] myasthenia gravis 

[2] Cardiosuppressant drugs