بسیاری از مسافران می توانند در عرض 24 ساعت از شروع تب، مراقبتهای پزشکی مناسب را دریافت کنند. برای مسافرانی که در مناطق دوردست اقامت می کنند و ممکن است دسترسی سریع به مراقبتهای پزشکی مشکل باشد، توصیه می کنیم با خود داروهای ضد مالاریا برای خوددرمانی (درمان فوری در محل یا SBET) به همراه ببرند.

 SBET برای مسافرانی که در گروههای شغلی خاص قرار می گیرند و در دوره زمانی طولانی مرتبا توقف های کوتاه در کشورها یا مناطق مالاریاخیز دارند، توصیه می شود. این قبیل مسافران باید برای فصل ها یا مناطق پرخطر مالاریا داروهای پیشگیرانه نیز به همراه داشته باشند. هرچند، آنها باید برای پیشگیری از نیش پشه اقدامات احتیاطی را رعایت کنند و برای حمله مالاریا آماده باشند: باید همیشه داروهای ضدمالاریای SBET به همراه داشته باشند و در صورت ابتلا به تب به دنبال مراقبت های پزشکی فوری باشند و اگر مراقبت های پزشکی در دسترس نبودند از SBET استفاده کنند.

علاوه بر این، SBET- در کنار محافظت در مقابل نیش پشه- برای مسافرانی که اقامت کوتاه مدت یک هفته ای یا بیشتر در مناطق خاص روستایی دوردست دارند و خطر ابتلا به مالاریا اندک است، توصیه می شود (به لیست کشورها مراجعه کنید).

مطالعات در مورد استفاده از تستهای تشخیص فوری نشان داده اند که مسافران آموزش ندیده برای انجام و تفسیر این تستها در کنار نتایج بالای غیر قابل قبول کاذب- منفی با مشکلات زیادی مواجه هستند.  اگر این تستها را یک فرد آموزش دیده انجام دهد تستهای تشخیص فوری با کیفیت، قابل اعتمادند و انجام چند آزمایش، نتایج تشخیصی خوبی به همراه دارند.

SBET موفقیت آمیز قطعا به رفتار مسافران بستگی دارد، مشاوران سلامت و بهداشت باید زمانی را صرف آموزش این روش کنند. مسافرانی که SBET را دریافت می کنند باید دستورهای مکتوب و دقیقی در مورد تشخیص علائم، زمان و طریقه مصرف دارو، عوارض جانبی احتمالی و امکان پاسخ ناکافی به درمان به آنها داده شود. اگر چند مسافر با هم سفر می کنند، دوز هر فرد برای SBET باید مشخص شود. دوزهای مبتنی بر وزن برای کودکان باید به طور واضح مشخص شود. مسافران متوجه باشند که خود درمانی، یک اقدام کمکهای اولیه محسوب می شود و باید هر چه زودتر به دنبال مراقبتهای پزشکی باشند.

در کل مسافرانی که SBET دریافت می کنند باید دستورهای زیر را مشاهده و دنبال کنند: 

  • اگر یک هفته یا بیشتر بعد از وارد شدن به مناطق مالاریاخیز دچار تب شدید، فورا با یک پزشک مشورت کنید.
  • اگر امکان گرفتن مشاوره از پزشک و/یا یا تشخیص بیماری در عرض 24 ساعت پس از شروع تب وجود نداشت، SBET را شروع کنید و هر چه زودتر برای ارزیابی کامل و مشخص کردن دلایل جدی تب، به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
  • بیمار مشکوک به مالاریا را با همان داروهای پیشگیرانه درمان نکنید.
  • اگر تب با داروهای تب بر پایین بیاید احتمال خیلی کمی هست که داروهای آنتی مالاریا را تحمل نکنید. اگر در عرض 30 دقیقه بعد از خوردن داروهای ضد مالاریا، استفراغ کردید، دوز دوم را باید کامل مصرف کنید. اگر استفراغ 60-30 دقیقه بعد از خوردن دارو اتفاق افتاد، یک نصف دوز اضافه باید مصرف کنید. استفراغ به همراه اسهال منجر به شکست درمان می شود زیرا جذب دارو پایین می آید.
  • دوره درمان SBET را کامل کنید و داروهای پیش گیرانه ضد مالاریا را یک هفته بعد از اولین دوز درمانی شروع کنید.
  • گزینه های دارویی برای SBET در اصل مشابه گزینه های درمانی مالاریای ساده است. انتخاب آن به نوع مالاریای ناحیه بازدید شده و داروهای پیشگیرانه بستگی دارد. آرتمتر-لومفانترین برای استفاده در SBET (در سوئد و کشورهای تابعه انگلستان) ثبت شده است. کینین برای SBET مناسب نیست و در مقایسه با دیگر ACT ها تاثیر کمتری دارد، رژیم درمانی طولانی و پیچیده و چندین عارضه جانبی وابسته به دوز دارد. اگر کینین برای SBET مصرف می شود حداقل باید 12 ساعت بین آخرین دوز درمانی کینین و مصرف مفلوکین پیشگیرانه بگذرد تا خطر تداخل دارویی کاهش یابد. اطلاعات هر دارو در جدول مربوطه در همین بخش آمده است.