سفر در مبتلایان به بیماری های مزمن و خاص
افراد مبتلا به یک بیماری
افرادی که از یک بیماری مزمن رنج می برند باید پیش از برنامه ریزی برای سفر مشاوره پزشکی دریافت کنند. بیماری هایی که خطر سلامت در طی سفر را افزایش می دهند عبارتند از:
- اختلالات قلبی- عروقی
- هپاتیت مزمن
- بیماری التهابی مزمن روده
- بیماری مزمن کلیوی که نیازمند دیالیز است
- بیماری های مزمن ریوی
- دیابت ملیتوس
- بیماری صرع
- سرکوب سیستم ایمنی به دلیل مصرف دارو یا عفونت HIV
- سابقه بیماری ترومبوآمبولی
- کم خونی شدید
- اختلالات روانی شدید
- هر نوع بیماری مزمن که نیازمند مداخله پزشکی مکرر است
- پیوند عضو
- سرطان
- بیماری های هماتولوژیک(خونی) مزمن
مسافران مبتلا به یک بیماری مزمن باید تمام داروها و اقلام پزشکی مورد نیاز برای کل مدت سفر را با خود حمل کنند. تمام داروها بویژه داروهای تجویزی باید همراه با قوطی اصلی و برچسب مشخص در چمدان مسافرتی بسته بندی شوند. یک بسته اضافی که در چمدان باری[1] حمل می شود یک اقدام احتیاطی در برابر گم شدن یا سرقت می باشد. با افزایش سطح امنیتی خطوط هوایی، اشیاء تیز و مایعات بیش از 100 میلی‌لیتر باید در چمدان باری قرار داده شوند.
مسافران بهتر است نام و جزئیات تماس با پزشک خود را در کنار سایر مدارک سفر همراه داشته باشند (همراه با اطلاعاتی درباره شرایط پزشکی و درمان و جزئیات مربوط به داروها از جمله نام عمومی دارو و دوز تجویزی). همچنین، این اطلاعات باید بصورت الکترونیک برای بازیابی از راه دور ذخیره شوند (مانند ذخیره در یک بانک اطلاعاتی مطمئن). بیمار باید گواهی پزشک نیز همراه داشته باشد تا ضرورت حمل هر گونه دارو یا سایر اقلام پزشکی (مانند سرنگ) توسط مسافر را تایید کند زیرا ممکن است توسط مقامات گمرک و/ یا پرسنل امنیتی مورد پرسش قرار گیرد.
[1] چمدانی که در زمان پرواز به خط هوایی تحویل داده می شود و در طول پرواز در ختیار فرد نیست.