طب سفر

شیدایی[1]

هرچند شیدایی نسبتا غیرمعمول است ممکن است در کشورهای مقصد، شرایط فوریتی ایجاد کند. وضعیت شیدایی به صورت بخشی از اختلال عاطفی دو قطبی[2] در افرادی که اپیزودهای افسردگی نیز دارند، دیده شود. اپیزود شیدایی با افزایش غیرعادی نشاط یا هیجان که روزها و هفته ها تداوم دارد، قابل تشخیص است. افرادی که شیدایی دارند اغلب با اعتماد به نفس زیاد، انرژی فراوان، کاهش نیاز به خواب، افزایش میل جنسی و نادیده گرفتن ماهیت اختلال خود دیده می شوند. علائم ممکن است به قضاوت ضعیف منجر شود که روی تصمیمات آنها درباره جوانب مختلف زندگی (برای مثال مالی، جنسی، شغلی یا بر حسب سوء مصرف مواد مخدر) اثر می گذارد. گاهی بیماران، علائم روانی را نشان می دهند مثل رفتار نامنسجم، توهم و هذیان. وضعیت شیدایی خفیف نسخه کمتر حاد شیدایی است که معمولا نیاز به بستری شدن ندارد. معمولا مسافرانی هستند که به دلیل خلق و خوی شیدایی، سفر را انتخاب می کنند.

معمولا درمان خارج از مرزها در صورت امکان یا شامل برگرداندن بیمار با هواپیما یا بازگردانی او به کشورش می شود. همیشه امکان پذیر نیست فردی را که در آستانه صدمه زدن به خود یا دیگران است متعهد کنیم و نداشتن روان آگاهی فرد برای رضایت به درمان داوطلبانه کار درمان را مشکل می کند. معمولا نوعی اهرم فشار از طرف خانواده یا سازمانهای حامی لازم است تا فرد راضی به همکاری شود. پزشکان باید ارزیابی هایی انجام دهند که شامل ارزیابی و آزمایشات سوء مصرف مواد (برای مثال استفاده از آمفتامین ها یا کوکایین) می شود، زیرا سوء مصرف مواد علائم شیدایی ایجاد می کند.

[1] mania

[2] bipolar affective disorder