مالاریا در زنان باردار
زنان باردار
مالاریا در زنان باردار، خطر مرگ مادران، سقط جنین، مرده زایی و وزن کم نوزاد و خطر مرتبط با مرگ نوزادان را افزایش می دهد. زنان باردار باید با مشاوره از سفر به مناطق مالاریاخیز پرهیز کنند. زمانی که امکان اجتناب از سفر وجود نداشته باشد، بسیار مهم است که توصیه های زیر را رعایت کنند.
جلوگیری از نیش پشه به هنگام بارداری
زنان باردار مخصوصا نسبت به نیش پشه آسیب پذیر هستند و باید در رعایت اقدامات احتیاطی و محافظتی کوشا باشند که شامل دورکننده های حشرات و پشه بندهای تیمار شده با حشره کش می شود. باید دقت کنند که بیشتر از مقدار توصیه شده از دورکننده های حشرات استفاده نکنند.
داروهای پیشگیرانه دوران بارداری
در مناطقی که فقط انتقال p.vivax وجود دارد از درمان پیشگیرانه کلروکین استفاده می شود. در مناطق مالاریاخیز فالسیپاروم، درمان پیشگیرانه مفلوکین داده می شود. به دلیل خطری که مالاریا برای مادر و جنین به همراه دارد، متخصصان تا حد زیادی هم عقیده هستند که باید از سفر به مناطق شیوع فالسی پاروم در سه ماهه اول بارداری اجتناب شود یا به تاخیر افتد؛ و اگر امکان آن واقعا وجود ندارد، اقدامات محافظتی باید به خوبی اجرا شوند از جمله درمان پیشگیرانه با مفلوکین. داکسی سایکلین به هنگام بارداری منع مصرف دارد. داده های مرتبط با بی خطر بودن آتوواکون-پروگوانیل به هنگام بارداری محدود است بنابراین استفاده از این ترکیب برای دوران بارداری توصیه نمی شود و تنها با اطلاع رسانی و هشدار خطرهای مرتبط تجویز می شود.
درمان به هنگام بارداری
کلیندامایسین و کینین برای سه ماهه اول بارداری بی خطر تشخیص داده شده اند. ACTها را می توان برای درمان مالاریای ساده در سه ماهه دوم و سوم بارداری استفاده کرد و در سه ماهه اول تنها اگر داروهای کافی در دسترس نباشد، قابل استفاده اند. کلروکین برای درمان مالاریای ویواکس به هنگام بارداری بی خطر است، اما درمان ضد برگشت مالاریای پریماکین باید تا بعد از زایمان به تاخیر افتد. زنان بارداری که برای مالاریای ویواکس تحت درمان قرار می گیرند باید درمان پیشگیرانه هفتگی کلروکین را پس از درمان تا زایمان ادامه دهند تا جلوی بازگشت بیماری را در دوران بارداری بگیرند.
درمان توصیه شده برای مالاریای فالسیپاروم غیرپیچیده در سه ماهه اول کینین+/- کلیندامایسین است. برای سه ماهه دوم و سوم، گزینه های درمانی به این صورت هستند: ACT مطابق با سیاستهای درمانی ملی؛ آرتسونانت+ کلیندامایسین؛ یا کینین +کلیندامایسین.
زنان بارداری که به مالاریای فالسی پاروم مبتلا شده اند مخصوصا در سه ماهه دوم و سوم بارداری، احتمال زیادتری وجود دارد تا همانند افراد دیگر به مالاریای حاد مبتلا شوند که اغلب با هیپوگلیسمی و ادم ریوی پیچیده تر می شود. مرگ و میر مادران با مالاریای حاد در حدود 50% است، که بالاتر از افراد غیر باردار است. مرگ و میر جنین و زایمان زودرس نیز شایع است. زنان بارداری که مالاریای حاد دارند باید بدون تاخیر با دوزهای کامل داروهای ضدمالاریای وریدی درمان شوند: آرتسونات درمان انتخابی محسوب می شود و آرتمتر یا کینین باید در صورتی مصرف شوند که آرتسونات در دسترس نباشد. درمان نباید به تاخیر افتاد و باید فورا شروع شود، اطلاعات در مورد بی خطر بودن داروهای ضد مالاریا به هنگام شیردهی در جداول همین بخش در اپلیکیشن آمده است.
زنانی که به هنگام سفر یا بعد از آن باردار می شوند
داروهای پیشگیرانه باید مصرف شوند اما ترجیحا باید از بارداری به هنگام دریافت دارو و یک هفته بعد از مصرف داکسی سایکلین، سه هفته بعد از مصرف آتوواکون-پروگوانیل و سه ماه بعد از آخرین دوز داروی پیشگیرانه مفلوکین خودداری شود. اگر به هنگام مصرف داروهای پیشگیرانه بارداری اتفاق بیفتد، به معنی پایان بارداری نخواهد بود.