طب سفر

در موارد زیر معمولا سفر هوایی ممنوع است:

نوزادان تازه متولد (کمتر از 48 ساعت)
زنان پس از هفته 36 ام بارداری (هفته 32 ام برای بارداری چند قلو)
افرادی که از موارد زیر رنج می برند:
آنژین صدری یا درد قفسه سینه در حالت استراحت؛
بیماری مسری فعال؛
بیماری دِکمپرسیون پس از غواصی؛
افزایش فشار داخل جمجمه ای به دلیل خونریزی، تروما یا عفونت؛
عفونت سینوس یا گوش و بینی بویژه اگر شیپور استاش[1] مسدود شده باشد؛
سکته قلبی و مغزی اخیر (زمان سپری شده از وقوع عارضه بسته به شدت بیماری و طول مدت سفر)؛
جراحی یا جراحت اخیر که ممکن است با به دام افتادگی هوا یا گاز همراه باشد از جمله ترومای شکم و جراحی دستگاه گوارش، جراحت جمجمه ای و چشمی، عمل جراحی مغز و عمل جراحی چشم که مستلزم نفوذ به کره چشم است؛
بیماری تنفسی مزمن، تنگی نفس در زمان استراحت یا پنوموتوراکس برطرف نشده؛
کم خونی سلول داسی شکل؛
بیماری روانی بجز در مواردی که بطور کامل کنترل شده است.

لیست فوق کامل نیست و آمادگی برای سفر باید به صورت موردی تعیین شود.

[1] گوش میانی بوسیله لوله باریکی که شیپور یا لوله استاش نامیده می‌شود به پشت بینی متصل شده است.